Een erepodium voor eigenheid.
Over opvoeden en oordelen en het nut van vervelen.
Doordat het beschrijvingen van verschillende combinaties van gedrag zijn, waarin eigenlijk iedereen zich wel kan herkennen. zo zou je kunnen zeggen dat ik autistische trekjes heb, want als ik iets in mijn hoofd heb moet het zo gebeuren. Daar ben ik met geen mogelijkheid vanaf te brengen.
Nu heb ik gelukking collega's die me daarin blindelings volgen. Maar ik heb jaren voor een baas proberen te werken die niets kon met mijn eigenzinnigheid. Wat ik daarmee wil zeggen is dat de norm zo verkrampt is geworden dat er ondertussen meer kinderen 'anders zijn' dan gemiddeld. Anders zijn is eigenlijk heel gewoon geworden."
Veel ouders horen dat hun kind 'anders' is. De buren zeggen het, de familie signaleeft het, op school vindt de juf het en vaak herkennen ouders dat ook wel. Maar wanneer is er echt iets aan de hand en laat je je kind onderzoeken? En zijn er echt zoveel kinderen en jongeren met ADHD en autisme, of overdiagnosticeren we?